door: Gerjan Agterhof
Eerder kondigde ik in aan dat ik jullie op de hoogte zou houden van mijn belevenissen op het High Level Political Forum in New York. In de eerste week (10-14 juli) werden enkele specifieke SDGs (1, 2, 3, 5, 9, 14 en17) diepgaand besproken en deze week (17-19 juli) vindt het ministeriële deel plaats, waar maar liefst 44 landen presenteren hoe ze er voor staan op het gebied van de SDGs.
De eerste dag begon al om acht uur ’s ochtends met een side event (een bijeenkomst die naast het officiële programma wordt georganiseerd) over kindhuwelijken, georganiseerd door de Nederlandse More Than Brides Alliance. Daarna een overleg met de Nederlandse delegatie* in een kantoor met uitzicht op de Chrysler Building. In een klein achteraf VN-kantoortje een uur wachten op mijn toegangspas. De weg zoeken in het grote en indrukwekkende VN-gebouw. Een side event over financiering voor duurzame ontwikkeling. De plenaire review van SDG 17, waar specifieke SDGs besproken werden. Een side event over het midden- en kleinbedrijf in ontwikkelingslanden. Tenslotte om acht uur ’s avonds eten met een aantal leden van de Nederlandse delegatie. En tussendoor ook nog korte overlegjes met andere Nederlandse en internationale aanwezigen. Duizelt het je al? Mij wel.
Hier in New York worden enkel woorden gesproken. De daden lijken soms ver weg.
De Verenigde Naties zijn een enorme organisatie met de daarbij behorende eigenaardigheden. Het lijkt erop dat time management niet de sterkste kant van de VN is (wat spreektijden én aanvangstijden van bijeenkomsten betreft). De nodige meubels zijn aan vervanging toe en bordjes waar de wc’s te vinden zijn, zijn ook niet overbodig.
Anderzijds ben ik positief verrast over de inclusiviteit waarmee de VN hun processen hebben vormgegeven. Tijdens de plenaire sessies, waar verschillende SDGs werden besproken, krijgt een breed scala aan belanghebbenden het woord. Uiteraard zijn dat vertegenwoordigers van de lidstaten, maar ook anderen. Zoals een jonge Zweedse studente namens de jeugd wereldwijd. Een vrouw uit Polynesië met prachtige Maori-achtige tattoos uit naam van de inheemse bevolkingen. Een vertegenwoordiger van de financiële sector met bijbehorend stemmig grijs pak. Professoren zonder toga’s maar met een hoofd vol kennis. ‘Saaie’ statistici die met hun, soms schokkende, cijfers de zaal in beroering brengen. En dan heb ik het nog niet over mensen met een handicap, vertegenwoordigers van vrouwengroepen en zelfs iemand die de zware taak heeft ‘other stakeholders’ te representeren. Dit leidt soms tot pittige debatten, waarbij de meningen uiteenlopen. Maar zonder wrijving geen glans!
Hier in New York worden enkel woorden gesproken. De daden lijken soms ver weg. Als je hoort hoe er gesteggeld kan worden door bepaalde landen over de uiteindelijke tekst van de Ministeriële Verklaring van het forum (een tekst van alle landen waarin de belangrijkste conclusies en aanbevelingen van het forum staan), dan vraag je je af hoeveel dat nog te maken heeft met kleine boeren in Afrika die worstelen met de gevolgen van internationale vrijhandel, vrouwen die in Nederland nog steeds structureel minder verdienen dan mannen of kinderen met een handicap die geen toegang hebben tot goed onderwijs.
Desalniettemin ben ik na één dag al wel overtuigd geraakt van de waarde van deze bijeenkomst. Het feit dat zoveel verschillende partijen uit alle landen van de wereld op één plek zijn, leidt tot een uitwisseling van kennis en ervaringen van jewelste. En ja, ook dat is van groot belang om in 2030 te SDGs te behalen.
Op maandag 17 juli gaat Nederland aan de VN presenteren hoe het Koninkrijk ervoor staat op het gebied van de SDGs. Ik ben benieuwd hoe Minister Ploumen (Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking), Martijn Visser als jongerenvertegenwoordiger en minister-president Rhuggenaath van Curaçao dit gaan doen. Dit lees je in mijn volgende blog!
Kun je niet wachten? Volg me dan op Twitter.
*bestaande uit ambtenaren, jongeren, lokale overheden en maatschappelijk middenveld, net als de groep die de SDG-rapportage heeft geschreven.