Organisatie & Kwaliteit Blog

Blog Liana Hoornweg: Actie voor Internationale Solidariteit – doe mee!

Het is regelmatig tegen mij gezegd: “Wanneer gaan jullie de straat op? Demonsteren?”  Een terechte vraag, want de afgelopen tijd zie je steeds vaker manifestaties, marsen, demonstraties, acties tegen het politieke klimaat en voor vrouwenrechten, gelijke behandeling, het klimaat, vrede. Deze acties krijgen duizenden mensen op de been. De Feminist March van vorige maand in Amsterdam bijvoorbeeld had in haar achtjarig bestaan nog niet eerder zoveel deelnemers gezien. Het is duidelijk dat er een groeiende beweging is die zich wil uitspreken voor solidariteit, gerechtigheid en een fundamenteel andere blik op wereldproblemen.  

18 april 2025

Waarom wij (nog) niet de straat op gingen

Waarom is het dan zo moeilijk om een groot evenement op te zetten voor internationale solidariteit? Want geloof me, we hebben het met diverse organisaties gehad over een manifestatie, over het organiseren van een protestmars of een vrolijk festival. Toch lopen we elke keer vast op het vermogen om echt grote massa’s te mobiliseren – de mensen die écht geraakt worden, wonen immers niet in Nederland- en op het beeld dat mogelijk kan ontstaan bij de gewone Nederlander dat wij in actie komen om onze eigen broek op te houden.  

Een manifestatie in de maak

Toen we benaderd werden door vakbond FNV om mogelijk zo’n grootschalige manifestatie op te tuigen, aarzelden we daarom niet en stapten we samen met andere betrokken maatschappelijke en ontwikkelingsorganisaties in het proces om dit te realiseren. De actieconferentie van afgelopen donderdag 10 april was de eerste stap naar ‘iets’ groters. De mensen die samenkwamen, werden geïnspireerd door de twee sterke panels en daarna aan het werk gezet. Creativiteit te over, ideeën genoeg, maar het blijft toch weer enigszins hangen op die actiebereidheid als we op grote schaal willen aanpakken. Hoe vertel je het verhaal van internationale solidariteit en samenwerking op zo’n manier dat het veel mensen op de been krijgt? En dat het belangrijk is, werd duidelijk. In de panels werd benadrukt dat het toch niet zo zal zijn dat grote conflicten blijven ontstaan/ bestaan en er geen maatschappelijk middenveld meer bestaat om de noodklok te luiden of perspectief te bieden. Dat mogen we toch niet laten gebeuren! 

De kracht van een gedeelde boodschap

Ik ontving na de conferentie een mailtje van één van de aanwezigen met een mooie fotoreportage van de Hands Off protesten in de Verenigde Staten. Hands Off Our Bodies, Hands Off Our Universities, Hands Off Human Rights, enzovoort enzovoort. Waarbij de O diagonaal doorgestreept is zoals bij een stopteken.  

 

Het zijn krachtige en prachtige protestborden die worden getoond tijdens grote manifestaties. De meesten daarvan zijn gericht tegen de maatregelen die door de regering Trump worden ingevoerd. Maar in plaats van zich tegen onderwerpen te keren, kiezen de demonstranten ervoor om aan te geven dat er een grens bereikt is. Doordat er met de slogan ‘Hands Off’ actie wordt gevoerd, is het duidelijk dat het om één beweging gaat ook al gaat het niet om exact hetzelfde onderwerp. ‘Hands Off’ was ooit in de VS een leus tegen oorlogen, en is nu uitgegroeid tot een bredere eis om respect, autonomie en samenwerking tussen volkeren en mensen uit alle lagen van de bevolking. Dit is een voorbeeld van hoe succesvolle mobilisatie in praktijk kan worden gebracht. 

CONCORD Europe stuurde onlangs een ‘Enabling Environment Toolkit’ naar haar leden met als leus: #StopAttackingNGOs. Dat vond ik ook een goede kreet. Die is duidelijk, roept op tot actie en geeft een grens aan. In Nederland zie je dat protesten toenemen en in omvang groeien, maar nog niet onder één bepaalde noemer of kernkreet. ‘Hands Off’ is tot dusver erg gericht is geweest op de overheid in de VS. Toch past het vanuit het idee een beweging te creëren en een heel duidelijk signaal af te geven goed om ook onder eenzelfde noemer de straat op te gaan. Handen af van Mensenrechten! Stop met de aanval op Vrede! Dit motiveert toch? Er moet iets te bedenken zijn voor onze manifestatie en andere manifestaties dat appelleert aan die ‘Hands Off’ beweging. Zo krijgen we meer mensen op de been. Binnenkort krijgt de actieconferentie een vervolg met een brede vertegenwoordiging van het maatschappelijk middenveld. Althans dat is de bedoeling, want het blijft spannend om massa te creëren.  

De volgende stap: samen massa maken

Daarom is dit een oproep om niet om aan de zijlijn te blijven staan. Niet om te wachten op verkiezingen of betere tijden. Maar om in juni, samen, onze stemmen te laten horen. Sluit je aan. Kom naar de straat. Laat zien dat internationale solidariteit leeft – en dat wij weigeren te zwijgen terwijl anderen worden onderdrukt. En vraag iedereen die je kent om mee te doen. Handen af van Internationale Solidariteit! Stop Attacking NGOs! Welke kreet gaat het worden?